خواص دارویی انبه

خواص دارویی انبه

خواص انبه در طب سنتی
نحوه استفاده : برگ، گل، میوه و هسته آن مصارف خوراکی دارند

خواص : انبه Mango
نام علمی Mangifera indica
انبه درختی است زیبا که ارتفاع آن تا 10 متر می رسد . منشا انبه هند و مالزی و برمه می باشد ولی هم اکنون در تمام مناق استوایی و حاره کشت می شود . انبه از 4000 سال پیش وجود داشته است .
برگهای این درخت نیزه ای شکل ، گلهای آن زرد یا قرمز رنگ و بصورت خوشه ای وجود دارد . میوه آن که انبه یا منگو نامیده می شود بیضوی شکل و دارای طعمی مطبوع وشیرین بوده و دارای هسته ای نسبتا بزرگ است . انبه در اوائل ماه می می رسد و تا اوائل سپتامبر موجود است .
انبه رسیده از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک و نارس آن سرد و خشک است . انبه نارس تولید کننده بلغم و سودا در بدن می باشد .

 

خواص انبه ,خواص دارویی انبه ,فواید انبه ,خاصیت انبه ,انبه در طب سنتی ,فواید درمانی انبه ,مضرات انبه ,فوائد انبه , انبه ,طب سنتی ,خواص سبزیجات ,خواص میوه جات , خواص انبه در طب سنتی ,فواید انبه در طب سنتی ,طب سنتی و گیاهان دارویی-داروی گیاهی,طب سنتی و گیاهان دارویی-داروی گیاهی

1)انبه بسیار مقوی بوده و تقویت کننده بدن است .
2)انبه تقویت کننده قوای جنسی است .
3)رنگ صورت را درخشان می کند .
4)دهان را خوشبو می کند .
5)ادرار آور است .
6)یبوست را برطرف می کند .
7)انبه دارای مقدر زیادی اسید گالیک است . بنبراین سیستم هضم را ضد عفونی و تمیز می کند .
8)انبه تمیز کننده خون می باشد .
9)خوردن انبه بوی بد بدن را از بین می برد .
10)انبه حرارت بدن را کاهش می دهد و تب را پائین می آرود .
11)برای رفع اسهال مفید است .
12)خوردن انبه ، سردرد ، تنگی نفس و سرفه را از بین می برد .
13)برای درمان بواسیر مفید است .
14)عطش را برطرف می کند.
15)انبه چون گرم است برای گرم مزاجان مناسب نیست و این اشخاص باید آنرا با سکنجبین بخورند .
خواص مغز هسته انبه
انبه دارای هسته بزرگی است که در وسط آن مغز آن قرار درد که بجای مغز بادام می توان از آن در شیرینی جات استفاده کرد .
مغز هسته انبه از نظر طب قدیم ایران سرد و خشک است .
1-خوردن مغز هسته اسهال را برطرف می کند .
2-برای معالجه سرماخوردگی مصرف می شود .
3-سرفه های سخت را درمان می کند .
4-درمان کننده بواسیر خونی است .
5-خانم هائیکه دچار خونریزی از رحم می باشند و یا بین دو عادت ماهیانه خونریزی دارند برای رفع آن باید از مغز انبه استفاده کنند .
6-مغز هسته انبه کرم کش و ضد اسهال است .
7-برای تسکین آسم و تنگی نفس مفید است .
8-ضد استفراغ است .
دیگر خواص درخت انبه
1.گل انبه سرد و خشک است و اسهال را رفع می کند .
2.اگر شکوفه درخت انبه را خشک کرده و هر روز حدود 3 گرم آنرا با 10 گرم شکر بخورند سرعت انزال را معالجه می کند .
3.صمغ درخت انبه را با روغن و آبلیمو مخلوط کنید برای ناراحتی های پوست مفید است .
4.برای برطرف کردن ریزش مو ، آب برگهای درخت انبه را روی سر بمالید .
5.برای تقویت دندان و لثه دم کرده برگ درخت انبه را مضمضه کنید .
مضرات :
هضم انبه برای بعضی از افراد سخت است و ممکن است ایجاد خارش و دمل نمائید .
اگر خون انبه ایجاد نفخ بکند باید آنرا با زنجبیل خورد .

خواص دارویی پونه

خواص دارویی پونه

 

 

پونه از خانواده نعناع است وبرای هضم غذا مفید می باشد جویدن نعناع و پونه برای بر طرف کردن سکسکه مفید است و ضد تشنج  و آرام کننده اعصاب است به درمان اسهال و بیماری های روده ای کمک می کند همچنین حاوی مقدار زیادی ویتامین a , b , است.

 

خواص درمانی : پونه کوهی از بهترین گیاهان تقویت کننده بشمار می رود مصرف پونه کوهی کار روده ها را منظم می کند درد معده و بی اشتهایی را تسکین می دهد و برای ناراحتی های کبدی بسیار موثر است دم کرده پونه برای اسهال اسهال خونی و اسهال های باسیلی و همچنین ناراحتی های عصبی اختلالات گوارشی مفید و موثر است دم کرده پونه تقویت کننده خوبی است اگر گاهی پس از صورف غذا در معده احساس سنگینی نمودید و یا غذا را ترش کردید و یا به کلی ناراحت شدید می توانید از این دم کرده استفاده کنید.

خواص دارویی پنیرک

خواص دارویی پنیرک

از مهم ترین اثرات گزارش شده ی گل پنیرک می توان به مواردی چون ضد درد، ضد التهاب، ضد عفونی کننده، قابض، ملین، ادرار آور، خلط آور و مقوی رحم اشاره کرد.

---

پنیرک با نام علمی Malva sylvestris در عربی خبازی نامیده می شود. گیاهی است علفی، به ارتفاع تا 60 سانتی متر و پایا. به صورت خودرو، در بسیاری از نقاط می روید و برای استفاده نیز کشت می گردد.

قسمت مورد استفاده ی پنیرک برگ و گل می باشند. البته در اکثر نواحی، گل پنیرک مورد استفاده قرا می گردد. این گیاه در ایران رویش ندارد و گونه ی نزدیک به آن به نام M.neglecta مورد استفاده قرار می گیرد. گونه ی موجود در ایران، به بلندی گونه ی اول نیست و به حالت تقریبا خوابیده است و حداکثر تا 40 سانتی متر مرتفع می شود. برگ ها دارای حالت دایره ای و دندانه دار و گل ها، بنفش رنگ و کوچک هستند.

قسمت مورد استفاده ی پنیرک در ایران، گل های بنفش رنگ خشک شده ی آن می باشد. محل رویش گیاه در ایران نواحی البرز، اطراف تهران، شمال ایران، آذربایجان، آستارا، اصفهان، نواحی مرکزی ایران، خراسان، دامغان، سمنان، جنوب ایران، کرمان، بلوچستان و سایر نقاط می باشند.

 

الف: گل پنیرک

ترکیبات مهمگل های پنیرک بیش از 10 درصد موسیلاژ دارند. این موسیلاژ در اثر هیدرولیز، تبدیل به گالاکتوز، آرابینوز، گلوکز، رامنوز و اسید گالاکتورونیک می شود. هم چنین گل های پنیرک حاوی مقدار کمی تانن و حدود یک دهم درصد لوکوآنتوسیانین ها و 7 درصد آنتوسیانین ها می باشد(نسبت به وزن خشک گل).

اثرات مهم

دم کرده ی گل ها به خاطر داشتن موسیلاژ، یکی از داروهای خوب ضد سرفه است. هم چنین به عنوان ضد نزله(زکام) و تورم دهان و گلو مصرف می شود. از سویی چون دارای خاصیت قابض ضعیف است، تا حدی به عنوان ضداسهال عمل می کند.

در طب عوام از خوراکی آن، به منظور مشکلات مثانه و به صورت ضماد موضعی در التیام زخم ها استفاده می شود. از رنگ آن(آنتوسیانین های آن)، برای مواد غذایی استفاده می شود.

طریقه و مقدار مصرف

تهیه چای: بر روی 2 گرم از گل ها، یک لیوان آب سرد ریخته و حداکثر 5 دقیقه می جوشانیم. هم چنین می توان بر روی همین مقدار گل، یک لیوان آب در حال جوشیدن ریخته و پس از 15 دقیقه، صاف نموده و میل کنیم.

نکات قابل توجه

1- اثرات گل پنیرک، عمدتا مربوط به موسیلاژ و آنتوسیانین آن است که یکی از مهم ترین داروهای ضد سرفه و مفید برای رفع گرفتگی صدا است.

2- بهتر است پس از صاف کردن دم کرده، گل را کمی فشار داد تا تمام موسیلاژ استخراج شده و تفاله را دور بریزیم.

3- هنگام تهیه ی فرآورده، نباید بیش از 5 دقیقه آن را بجوشانیم، چون باعث هیدرولیز موسیلاژ و کم اثر شدن محصول می شود.

4- در منابع جدید مصرف گیاه را برای درمان کم خونی، مفید گزارش نموده اند.

مهمترین اثرات گزارش شده گل پنیرک:

ضد درد، ضد التهاب، ضد عفونی کننده، قابض، ملین، ادرار آور، خلط آور و مقوی رحم.

 

ب: برگ پنیرک

ترکیبات مهمبرگ حاوی حدود 8 درصد موسیلاژ می باشد که پس از هیدرولیز، تولید قندهای آرابینوز، گلوکز، رامنوز، گالاکتوز و اسید گالاکتورونیک اسید می کند. هم چنین حاوی مقدار تانن و فلاونوئید است.

طریقه و مقدار مصرف

بر روی 5 گرم برگ، یک لیوان آب سرد ریخته مدت حدود 5 دقیقه می جوشانیم و یا بر روی همین مقدار برگ، یک لیوان آب در حال جوشیدن می ریزیم و بهتر است درب آن را بپوشانیم؛ آن گاه پس از 15 دقیقه صاف می کنیم. البته بهتر است محلول های سرد آن را، قبل از مصرف، کمی گرم کنیم. در صورتی که با هر بار مصرف، یک قاشق عسل به آن بیفزاییم، اثر آن قوی تر می شود. این میزان مصرف را می توان روزی سه تا چهار بار تکرار کرد.

اثرات مهم

اثرات مهم برگ پنیرک مشابه با گل های آن است؛ به ویژه جهت درمان تورم قسمت های بالای راه های تنفسی و گلو، تورم های روده ای – معدی، مناسب است.

داروهای گیاهی

برگ پنیرک به عنوان یکی از گیاهان مؤثر در عوارض سرماخوردگی به ویژه سرفه، در تعداد زیادی از فرمولاسیون های سرماخوردگی، مخلوط با گیاهان دیگر وجود دارد.

عوارض جانبی

تاکنون عوارضی از مصرف گل و یا برگ پنیرک گزارش نشده است.

نکات قابل توجه

1- گیاه پنیرک موجود در ایران(Malva neglecta)، از نظر خواص دارویی مشابه با پنیرک موجود در نقاط دیگر دنیا است. این دو گونه گیاه از یک جنسی هستند که شرح آن داده شده است.

2- خواص گل و برگ پنیرک، نزدیک به هم است؛ ولی اثرات گل به دلیل داشتن آنتوسیانین و لکوآنتوسیانین ها، کامل ترمی باشد.

3- برای استفاده از خواص کامل پنیرک، می توان مخلوطی از گل و برگ آن را مورد استفاده قرار داد.

4- چون اثرات پنیرک با گل ختمی هم جهت است، می توان از مخلوط گل پنیرک و گل ختمی جهت تهیه ی موسیلاژ مربوطه، به ویژه در سرماخوردگی، تسکین سرفه به عنوان خلط آور و رفع گرفتگی صدا استفاده کرد.

5- برای جمع آوری گل ها، بهتر است در زمان باز شدن گل ها که اکثرا در تابستان است، این کار صورت گیرد، جمع آوری برگ ها در فصل بهار باید صورت گیرد.

6- در بازار ایران، فقط گل پنیرک به صورت خشک شده(بنفش رنگ) وجود دارد که می توان طبق روش ذکر شده، از آن استفاده کرد.

پنیرک در طب سنتی

از نظر طب سنتی گیاه پنیرک را معتدل می ‌دانند، اخلاط غلیظ را رقیق و اخلاط خیلی رقیق را معتدل می‌ کند. ساییدگی برگ آن برای شکستگی اعضاء مفید است، ترکیب آن با روغن زیتون برای سوختگی و عقرب ‌گزیدگی مفید است، دم کرده ی ساقه و برگ آن با شکر، گرفتگی صدا را برطرف می‌ سازد.

در درمان التهاب ‌های تنفسی و جوش ‌های پوستی کاربرد دارد، دارای ویتامین A و B و C است و در درمان بیماری ‌های کلیه و مثانه بسیار مؤثر است، ضدسرفه و مرهم سینه است.

برگ و ریشه پنیرک اگر به شکل ضماد درآید و روی دمل و یا کورک قرار گیرد باعث می ‌شود تا بسیار سریع سر باز کنند.

جوشانده ی آن برای عفونت ‌های مثانه، اسهال خونی و سرفه‌ های شدید موثر و مفید است، دم کرده ی آن برای کسانی که دچار یبوست و دارای معده و روده‌ های تنبلی هستند، توصیه می ‌شود.

در درمان برونشیت و استفراغ نیز استفاده می‌ شود، به صورت غرغره در رفع تحریکات مخاط دهان و درد گلو اثر مفیدی دارد و همچنین برای رفع سوزش مجرای ادرار مفید است.

برای رفع جوش‌های صورت نیز می ‌توان از پنیرک استفاده کرد ضمن این که درد و ناراحتی‌ های محل جوش را تسکین می ‌دهد و به صورت کمپرس یا لوسیون در درمان سوختگی‌ ها موثر است.

برگ پنیرک به عنوان یکی از گیاهان مؤثر در عوارض سرماخوردگی به ویژه

سرفه، در تعداد زیادی از فرمولاسیون های سرماخوردگی، مخلوط با گیاهان

دیگر وجود دارد

در هندوستان از گیاه پنیرک به عنوان داروی لعابدار نرم‌ کننده و خنک‌ کننده استفاده می‌ شود، 300 گرم برگ خشک پنیرک را در یک لیتر آب می‌ جوشانند و به عنوان مسکن می‌ خورند.

استعمال جوشانده آن به صورت کمپرس گرم و حمام، در رفع ناراحتی‌ های بواسیر، بعضی تومورها، ورم پلک چشم و غیره بین مردم معمول است.

از جوشاندن گل و برگ آن در نیم لیتر آب، محلولی به دست می ‌آید که اثر نرم‌ کننده در پوست بدن دارد و به صورت لوسیون مالیدن بر روی پوست، آرامش و نرمی خاصی به افرادی که دارای پوست حساس و لطیف هستند می ‌بخشد.

برای تسکین ناراحتی‌های ناشی از تابش گرمای خورشید و آفتاب ‌زدگی، جوشانده 500 گرم گل یا ریشه گیاه را در یک لیتر آب تهیه کرده و پس از صاف کردن به ملایمت در محل سوختگی می ‌مالند.

برای رفع سردردهای یک طرفه شدید، دل پیچه، ورم لوزه‌ها، درد گلو و آنژین اثر مفید دارد.

خواص دارویی پیاز

خواص دارویی پیاز

 

خواص داروئی : پیاز از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و دارای خواص بسیاری است که در یک مقاله نمی توان گنجانید.

 

دانشمندان معتقدند که، مصرف پیاز خام برای رفع ناراحتی‌های حاصل از آشامیدن آب‌های مختلف در هنگام مسافرت و جلوگیری از ناراحتی‌های ناشی از هوای آلوده، مفید می‌باشد.

 

 

 

پیاز خام، برای پوست، موهای سر، کلیه‌ها و مثانه مفید است. پیاز پخته، ملیّن (نرم کننده) است و برای کسانی که روده‌ی ضعیفی دارند، غذای مناسبی است. البته سرخ کردن پیاز با روغن، آن را سنگین می‌ نماید، مگر آنکه زیاد سرخ نشود و روغن کمی مصرف گردد. پیاز نیز مانند سیر خاصیت ضدعفونی دارد و قادر است از تجمع پلاکت ها جلوگیری کند و در تجزیه ی فیبرین(لخته ی خون) دخالت نماید.

1 – پیاز به علّت داشتن فسفر ، کارهای فکری را آسان می‌ کند.
2 – برای افرادی که دچار بی‌ خوابی هستند، مفید است و در صورت مصرف زودتر خواب به سراغ آنها خواهد آمد.

 

3 – پیاز، برای کودکان کم ‌رشد و پیرمردان ضعیف مفید است.
4 – برای جلوگیری از خون دماغ می ‌توانید چند قطره سرکه را روی پیاز رنده شده بریزید و آب آن را در بینی بچکانید، تا از خونریزی جلوگیری نماید.

 

5 – پیاز لثه‌ها را تقویت می ‌کند و رنگ چهره را روشن می ‌سازد.
6 – پیاز سرشار از ویتامین‌های A و B و C می باشد ونیزدارای آهن، آهک، فسفر ، پتاسیم ، سدیم ، گوگرد، ید،سلنیوم، سیلیس و قند است که به طور مستقیم جذب بدن می‌ شود.

 

7 - پیاز به علت داشتن گوگرد ضد عفونت خون است. وقتی گوگرد وارد خون و ریه‌ها گردد با عفونت‌های مجاری تنفسی، مانند آسم ، برونشیت و گریپ و غیره مبارزه می ‌کند.
8 – یک پزشک هندی به نام مِنون در پی تحقیقات دو ساله ی خود در دانشکده ی پزشکی، دانشگاه نیوکاسل انگلستان، اعلام نمود که: پیاز خام، پخته و یا سرخ کرده از تشکیل لخته ‌های خون در رگ ها جلوگیری نموده و مانع از بروز سکته ی قلبی و مغزی می ‌شود.

 

9 – پیاز قادر است که کلسترول و چربی های خون را کاهش داده و از انعقاد خون داخل رگ ها جلوگیری نماید.
10 – پیاز قادر است خطر ابتلا به سرطان معده را کاهش دهد.
11 – خوردن پیاز همراه با غذاهای چرب، مخصوصاً در مهمانی ‌ها یا مسافرت ها، سبب هضم چربی ها می شود.

 

12 – در استعمال خارجی، پیاز پخته، تسکین دهنده ی سوختگی‌ها و بواسیر است.
13 – مرهمی که از پیاز خام رنده شده درست می ‌کنند اگر به پایین شکم بگذارند، خروج ادرار را آسان می‌سازد و اگر بر روی پیشانی گذاشته شود سردردهای شدید نیمه ی ‌سر و سردردهای عصبی را آرام می‌کند.

 

14 – تحریکی که در هنگام پوست کندن پیاز حاصل می ‌شود، دردهای شدید نیمه ی سر ( میگرن ) را بر طرف کرده و زکامی را که تازه شروع شده است از بین می ‌برد.
15 – برگ‌ های سبز پیازچه که بیش تر هنگام بهار یافت می‌ شود، دارای مقدار زیادی ویتامین C است.

 

16 – پیاز،تقریبا تمام خواص سیر را در معالجه ی فشارخون، مرض ‌قند، درمان بیماری کرمک و غیره را دارد.
17 – مصرف پیاز پخته، باعث لینت یا نرمی مزاج می‌شود.

 

18 – پیاز پخته، حبس البول و کم شدن ادرار را شفا می ‌دهد و ادرار آور خوبی است.
19 – مصرف پیاز پخته به هر شکل که باشد برای رفع ناراحتی‌ های روحی مفید است.
20 – مصرف پیاز پخته شده در سرکه، برای تقویت هاضمه، زردی (یرقان) ، ورم طحال و استفراغ صفراوی مفید است.

21 – اگر با آب پیاز چیزی روی کاغذ بنویسید، دیده نمی ‌شود ولی همین‌ که آن را گرم کنید و حرارت دهید، کلمات ظاهر می ‌گردد.
22 – وجود ترکیبات گوگردی در پیاز، موجب جلوگیری از تجمع پلاکت ها شده، از لخته شدن خون داخل رگ ها پیشگیری می نمایند.

 

23 – آب پیاز برای دندان‌ درد مفید است. برای تسکین درد باید آب پیاز را روی دندان ریخت و کمی نگاه داشت، این عمل را می‌توان با پنبه انجام داد.
24 – برای برطرف ساختن صدای داخل گوش می‌توان پنیه ای را به پیاز آغشته کرد و در گوش قرار داد. به زودی صدای گوش شما برطرف می ‌شود.

 

25 – خوردن پیاز خام در روز خستگی شما را برطرف می ‌نماید و اعصاب را تسکین می‌ بخشد.
26 – برای معالجه ی ترک خوردگی دست، یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به مدت ۱۲ دقیقه روی دست خود بمالید. اگر هر روز دو بار این کار انجام شود، ترک ‌های دست شما بهبود خواهد یافت.

 

27 – برای معالجه ی ورم و آماس بدن می ‌توان ۲عدد پیاز را رنده نمود و یک لیتر شیر که به جوش آمده است را داخل آن ریخت و پس از ۲۴ ساعت که دم کشیده و سرد شد، آن را صاف نمود و هر روز سه لیوان کوچک از آن را نوشید.

 

28 – برای درمان نیش زنبور و مگس می ‌توانید یک پیاز تازه را رنده کنید و آب آن را به صورت پماد و مرهم روی محل نیش‌ زدگی بگذارید. پس از مدتی ورم کم شده و درد تسکین پیدا می ‌کند.
29 – برای معالجه ی کورک و دمل نیز می توان از روش بالا سود جست.

 

30 – پیاز به دلیل داشتن موادی از جمله پروستاگلاندین ها، رگ های خونی را گشاد می کند و موجب کم شدن فشار خون می شود.
31 – پیاز دارای مخمر است که برای آسان نمودن هضم نشاسته مفید است. باید توجه داشت هضم پوست های نازکی که ورق پیاز را پوشانده خیلی دشوار است و باید هنگام مصرف آن را جدا نمود.

 

32 – پیاز اشتها آور و کاهش ‌دهنده ی ناراحتی‌های مربوط به نفخ شکم و غیره است.
33 – پیاز برای پیش گیری از ابتلا به تصلب شرایین هم به کار می رود. سازمان بهداشت جهانی مصرف پیاز را برای درمان نارسایی های رگ های خونی سالمندان توصیه نموده است.

 

34 – پیاز به واسطه ی داشتن انسولین گیاهی، موجب شفای بیماری دیابت می گردد، پس برای اشخاص مبتلا به بیماری قند مضر نیست.
35 – پیاز دارای هورمون دیاستازی است که غدد اشک و آمیزشی و گوارشی را تقویت می ‌کند. این مواد در اثر حرارت از بین می ‌روند. بنابراین پیاز پخته در نیروی جنسی و هاضمه تأثیری ندارد و اشک ‌آور هم نیست.

 

36 – بو کردن آب پیاز به ویژه زمان پوست گرفتن آن، برای به هوش آمدن فردی که سست یا بی هوش شده و همچنین برای رفع تشنج ، بسیار مفید است.

 

دیگر تحقیقات پزشکی نشان می دهد پیاز خام تنظیم کننده قند خون است و خوردن آن به هنگام سرماخوردگی یکی از عوامل موثر در بهبودی است چرا که حالت آنتی بیوتیک دارد و باکتری ها را از بین می برد اما در رابطه با ویتامین های این خوردنی اعجاز آمیز باید گفت : پیاز دارای ویتامین های A , B , C و همچنین دارای آهن ، گوگرد ، فسفر، کلسیم ، پتاسیم ، سدیم و ید می باشد که به هضم غذاهای نشاسته ای کمک می کند . از این رو می گویند با برنج پیاز بخورید همچنین وجود (( سیلیس )) در پیاز باعث می شود که استخوانها محکم و عضلات تقویت شود .

خواص دارویی پودر سنجد

خواص دارویی پودر سنجد 

با سلام احتراماً می خواستم بدانم آیا استفاده از پودر سنجد جهت درمان زانو درد فایده ای دارد؟ من مدتی است به زانو درد مبتلا هستم و دکتر ها گفته اند که درد زانوی شما قابل درمان نیست و باید سعی کنی که دردش بیشتر نشود چون وقتی زانو را خم وراست می کنم صدا می کند لذا یاید با آن بسوزم وبسازم و لی بعضی ها گفته اند که با استفاده از پودر سنجد قابل درمان است . خواهشم می کنم توضیح بفرمائید .ضمناً‌ آیا مصرف روزانه و مداوم آن به میزان یک قاشق که در شیر حل کرده و مصرف می کنم برای اعضاءدیگر بدن از جمله کبد ضرری ندارد ؟

 

پاسخ

 

با سلام
بله سنجد برای درد مفاصل مفید است.
سِنجـِد گیاهی درختی است از خانواده ی سنجدیان که در آب و هوای معتدل می‌ روید. برگ ‌های باریک و مخملی شکل و میوه‌ هایی قهوه‌ ای رنگ و خوراکی دارد که از هسته ی آن در تهیه ی برخی داروها استفاده می ‌شود.
به فارسی به طور کلی سنجد نامیده می شود ولی در مناطق گوناگون ایران دارای نام های محلی است، در کردستان آن را " سرین چک "، در آذربایجان " ایده- ایکده " در اطراف تهران " پستانک " و در اصفهان " غبیده بادام " گفته می ‌شود.
در کتب سنتی با نام‌ های " چوب ‌دانه، نُقد، بُل " نام برده شده ‌است.
سنجد برای درمان بسیاری از بیماری‌ ها از جمله، بیماری‌ های دندان، اسهال، زخم‌ معده و نیز جلوگیری از خون ریزی استفاده می ‌شود.
سنجد، یکی از چیدنی‌ های سفره ی هفت سین است که اگر با خواص فراوان آن آشنا شوید حتما آن را در برنامه غذایی هر روز ‌تان جای می‌ دهید.
سنجد میوه‌ای درختی است که به علت قابلیت سازگاری بالایی که با محیط دارد، می ‌توان در بسیاری از مناطق جهان،‌ آن را به عمل آورد.
میوه ی سنجد دو نوع کوچک و بزرگ دارد که بزرگ‌ آن دارای پوستی نازک و مغزی آردی ‌تر است و به نام سنجد آردی معروف است. طعم این میوه مقداری گس است و دارای طبیعت سرد و خشک می ‌باشد و از لحاظ غذایی کم کالری است.

سنجد، دارای خواص دارویی و صنعتی مختلفی است که به برخی از آن ‌ها اشاره می ‌کنیم:
* بهترین اثر سنجد،‌ رفع کمبود ویتامین C بدن است و خوردن آن، ‌از ورود عفونت به بدن پیشگیری می ‌کند.
* سنجد دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی می‌ باشد.
* خاصیت ضد التهابی دارد.
* ضد اسهال و قابض است. جوشانده برگ سنجد، بهترین دارو برای اسهال کودکان است.
* پودر هسته ی سنجد در درمان التهاب ‌های حاد و مزمن کاربرد دارد و آرتروز را درمان می‌ کند.
* ضد تب و درد است.
* بادشکن و مقوی قلب است و سردرد را تسکین می ‌دهد.
* از ریشه آن در صنعت عطرسازی استفاده می ‌شود.
* از گل آن برای التیام زخم‌ استفاده می ‌شود.
* کم کالری و مقوی معده است.
* سنجد پخته شده در روغن زیتون، درد مفاصل و خارش پوست را درمان می‌ کند و برای رشد مو مفید است.

سودمندی سنجد برای درمان آرتروز
پژوهشگران به سودمندی استفاده از عصاره ی سنجد برای درمان آرتروز پی بردند. چند تن از پژوهشگران دانشگاه های علوم پزشکی بقیه الله ، شهید بهشتی و تهران، تأثیر قرص عصاره سنجد و استامینوفن را در کاهش درد 120 بیمار مبتلا به آرتروز زانو با درد متوسط تا شدید بررسی کردند.

بیماران به مدت 7 هفته با قرص های عصاره سنجد و استامینوفن تحت درمان قرار گرفتند. بر پایه این بررسی که مشروح آن در مجله پزشکی کوثر منتشر شد، برای کاهش درد ناشی از آرتروز، استفاده از عصاره ی گیاهی سنجد موثرتر از استامینوفن است.

سنجد در احادیث
گوشتش گوشت می آورد، استخوانش استخوان می رویاند و پوستش پوست آور است. کلیه ها را گرم و معده را دباغی می کند و ایمن از بواسیر و ادرار قطره قطره است. ساق ها را نیرو می بخشد، جذام را ریشه کن می کند و برای تب سودمند است.

خواص دارویی پر سیاوشان

خواص دارویی پر سیاوشان

 

گیاه پرسیاوشان دارای خواص دارویی بسیاری است و در ایران پراکندگی وسیعی دارد.

 

این گیاه دارای شاخه های سیاه، سخت، باریک و براق به درازای تقریبا 20 سانتی‌متر، و برگ‌های کوچکی مانند برگ‌های گشنیز، به صورت بریده بریده دارد. ساقه و گل و میوه و دانه ندارد. ریشه‌اش از لحاظ دارویی بی‌ارزش است.

 

گیاه پرسیاوشان را بیشتر می‌توانید کنار جوی و چاه‌های قدیمی که در نواحی مرطوب و سایه‌دار قرار دارند پیدا کنید.

 

این گیاه دارای خواص درمانی بسیاری بوده که سم‌زدایی کبد، کمک به درمان زردی یا یرقان و کمک به دفع راحت سنگ‌های کلیوی از جمله آن‌ها است.

 

برخی دیگرپرسیاوشان از خواص دارویی این گیاه عبارتند از:

 

• برای دفع سنگ مثانه مفید است.

• تنگی نفس را درمان می‌کند.

• سرفه و سرماخوردگی را تسکین می‌دهد.

• ادرارآور است.

• التهاب گلو را درمان می‌کند.

• برای درمان برونشیت موثر است.

• خوردن گرد خشک آن برای اسهال مفید است.

• ضماد سوخته آن جهت جلوگیری از ریزش مو و رویاندن آن کاربرد دارد.

• پرسیاوشان تب‌بر است.

 

طرز تهیه دمکرده پرسیاوشان:

 

• برای دم کردن این گیاه فقط از برگ‌های آن استفاده کنید.

 

• درون یک ظرف، یک پیمانه آب را روی دو قاشق چای‌خوری برگ پرسیاوشان خشک و یا در صورت تازه بودن برگ‌ها، یک چهارم پیمانه بریزید.

 

• وقتی مخلوط جوش آمد بگذارید به مدت پنج دقیقه آهسته بجوشد.

 

• مخلوط را درون یک صافی بریزید.

 

• اگر می‌خواهید جوشانده شما شیرین باشد کمی عسل درون آن بریزید و برای طعم بهتر نیز می‌توانید چند قطره آب ‌لیمو درون آن بچکانید.

 

توجه:

• قبل از استفاده از این گیاه دارویی، با یک پزشک مشورت کنید.

 

• از جوشانده این گیاه به طور مداوم استفاده نکنید برای این کار می‌توانید 10 روز از آن استفاده کنید و 5 روز فاصله بگذارید و مجدد آن را مصرف کنید.

 

• استفاده از گیاهان دارویی ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند از این رو با مشاهده هر نوع عارضه‌ای،‌ فورا پزشک خود را مطلع سازید.

 

• تنها یک فنجان از این جوشانده را در روز بنوشید مگر در مواقع بیماری‌های حاد مانند سرماخوردگی حاد یا آنفلوآنزا، که مصرف سه فنجان در روز به مدت 4 روز مجاز است.

خواص دارویی پسته

خواص دارویی پسته

خواص داروی پسته

 

 

پسته، دانه میوه از درخت پسته است. درخت پسته اولین بار در ترکیه و ایران یافت شد. در آن زمان، پسته غذای اشراف بود. در سال های بعد، فقط در جشن ها و مهمانی ها مصرف می شد. بعدها در انواع دسرها، شیرینی ها، بستنی و حتی به عنوان اشتها آور خورده می شد.

 

سوغات ماندگار ، این دانه بخاطر شکلش به نام آجیل خندان معروف شد. پسته به عنوان یک ماده غذایی گیاهی و نیرو بخش و درمان کننده بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد.

*فواید پسته
1- پسته در مقایسه با دیگر آجیل ها، مقدار کمی کالری دارد. بدون کلسترول می باشد و دارای مقدار کمی چربی اشباع می باشد. چربی یک منبع انرژی می باشد و کمک به جذب ویتامین های A, E, D و K می کند. پس پسته از آن جایی که دارای چربی می باشد، این امر مهم را نیز انجام می دهد.

2- یکی از بهترین منابع پروتئین گیاهی می باشد.

3- پسته از آنجایی که دارای مقدار زیادی چربی غیراشباع و پروتئین می باشد، لذا نباید بیشتر از 18 گرم در هفته مصرف شود.

4- پسته دارای مقدار زیادی فیبر می باشد. فیبر به هضم مواد غذایی کمک می کند، کلسترول و قند خون را تنظیم می کند.

5- پسته در بین گروه آجیل ها، یکی از بهترین منابع پتاسیم می باشد. پتاسیم 1 عدد پسته برابر پتاسیم 1 عدد پرتقال است. مقدار پتاسیم در 2 عدد پسته بیشتر از 1 عدد موز می باشد. پتاسیم موجود در پسته، به تعادل مایعات بدن کمک می کند، ضربان قلب را تنظیم می کند و برای کاهش فشار خون نیز بسیار مفید می باشد.

6- همچنین دارای فسفر می باشد و در ساخت استخوان ها و دندان ها شرکت می کند، جلوی خستگی و ضعف را می گیرد و برای تقویت عضلات بدن مفید می باشد.

7- پسته، مقداری منیزیم نیز دارد که منیزیم یکی از مهم ترین عناصر معدنی برای تبدیل غذا به انرژی می باشد، ضربان قلب را تنظیم می کند واز گرفتگی عضلات جلوگیری می کند.

8- آهن در پسته، برای سرگیجه، خستگی، رنگ پریدگی و کم خونی مفید است.

9- روی برای تقویت پوست، مو و ناخن بسیار مهم است.

10- پسته دارای ویتامین های B6 ، B1 و E می باشد. ویتامین B6 کمک به سوخت و ساز پروتئین می کند و در جذب مواد غذایی نیز نقش دارد. ویتامین B1 باعث افزایش انرژی، تقویت سلول های عصبی و متعادل کردن اشتها می شود.

11- در بین آجیل ها، پسته دارای بیشترین آنتی اکسیدان می باشد. همان طورکه می دانید ویتامین E جزو گروه آنتی اکسیدان ها می باشد و تقویت سیستم ایمنی بدن، سلامت چشم و جلوگیری از خستگی و استرس و نیز جلوگیری از تخریب سلول ها را بر عهده دارد.

12- پسته نیز مانند دیگر دانه ها، از بیماری های قلبی جلوگیری می کند. به خاطر وجود چربی های غیر اشباع، می تواند مقدار کلسترول خون را پایین بیاورد.

13- پسته باعث عملکرد درست مغز می شود و شخص را آرام می کند.

14- این آجیل می تواند جلوی پیشرفت بیماری های مزمن از قبیل سرطان را بگیرد.

15- مطالعات نشان داده است؛ پسته می تواند مقدار کلسترول خوب خون(HDL) را بالا ببرد و درعین حال مقدارکلسترول بد خون(LDL ) و تری گلیسیرید را پایین بیاورد.

16- پودر پسته، درمان کننده دندان درد می باشد.

17- پسته تغییری در فشار خون و افزایش وزن انجام نمی دهد. اما به خاطر کاری بالایی که دارد، به عنوان یک میان وعده پرکالری شمرده می شود و نباید زیاد مصرف شود.

برای کاهش نمک و چربی در رژیم غذایی، باید از خوردن پسته بو داده و شور خودداری کنید.

لازم به ذکر است که، 28 گرم پسته، بیشتر از 10 درصد نیاز بدن به فیبر غذایی، ویتامینB6، ویتامین B1، منیزیم و فسفر را تامین می کند.

خواص دارویی پسته وحشی

خواص دارویی پسته وحشی

خواص و فواید بنه، مروارید سبز-بنه چیست؟

 

 

● مقدمه

 

پسته وحشی (بنه)با نام علمی Pistacia Atlantica، درختی با ارتفاع ۲ تا ۷ متر است و معمولاً در کوه ها می روید و در پاییز به رنگ نارنجی خوش رنگی در می آید.دارای برگ های تک شانه ای و ۵ تا ۷ برگچه ی گل آذین است که در زیر گونه های مختلف دارای شکل های گوناگون می باشد.این گیاه تک جنسی دارای تعداد کاسبرگ ۵ عدد و بدون گلبرگ است که گل نر دارای پرچم ۴ تا ۵ تایی و گل ماده دارای خامه ی کوتاه و میوه آن از نوع شفت می باشد.شاخه های این درخت، سفید کمی مایل به خاکستری است.

 

اسم میوه این گیاه درفارسی بن(۱)یا بنه(۲)می باشد که دانه ای گیاهی با مغز روغنی است که به صورت تخمه صورت می شود ولی پوسته سخت آن بلای دندان است.این دانه معمولاً در پاییز سبز می شود و به رنگ سبز تیره است.عمر درخت بنه طولانی است، مثلاًدرخت ۱۵۰۰ ساله بنه درشهرستان ابرکوه با ۱۱ متر دور تنه و ارتفاع بیش از ۱۱ متر هر ساله میوه بنه خود را بیش از ۲۰۰ کیلوگرم به روستاییان عرضه می کند.

 

 

به میوه پیوندی بنه گلخک و به نوع ترش آن بنشته گویند.در زبان ترکی به میوه ی آن چاتلانغوش و چتلانغوچ می گویند.اعراب به میوه این درخت حب الخضراء می گویند.گل درخت قرمز است و در رنگرزی از آن استفاده می شود.درخت بنه دیر خزان می کند و از تنه ی آن به طور طبیعی، یا با دادن شکاف، صمغی خارج می شود که به آن در فارسی سقز و در عربی بطم گویند که در آدامس مورد استفاده قرار می گیرد.

 

● زیستگاه درخت بنه

این درخت نیز مانند سایر درخت های کوهستان در مناطق مختلف کوه یافت می شود، اما بیشتر در قله های پرارتفاع، پرتگاه ها و مناطق دور دست کوهستانی می روید.این درخت با مقاومت زیاد در مناطق کوهستانی با آب و هوای نه چندان سرد می روید و امروزه در لیست درختان حفاظت شده قرار دارد.مغز آن به پسته شبیه ولی بسیار کوچکتر است.به دلیل سخت بودن پوست دانه آن، در شرایط عادی نمی توان با کاشت آن نهال تولید کرد، بلکه دانه آن پس از چند سال ماندن در محیط و سایش پوسته یا ترک خوردن در یخبندان در بهار جوانه می زند.بنه بیشتر در استان های کهگیلویه و بویراحمد، ایلام و کردستان می روید، اما در مناطق دیگر ایران از جمله جنگل های خشک فارس، کرمان، بلوچستان، یزد، سمنان، لرستان و ارتفاعات الموت و...نیز یافت می شود.به عنوان مثال استان ایلام دارای ۶۰۰ هزار هکتار جنگل است که ۲۰۰ هزار هکتار آن را درختان بنه تشکیل می دهد.

 

 

 

● کاربرد بنه

 

بنه از جمله گیاهان چوبی مناطق خشک و نیمه خشک کشور می باشد که جدا از ارزش های زیست محیطی بی شماری که دارد، مصارف دارویی و صنعتی گسترده ای نیز به همراه دارد.جنبه های دارویی و صنعتی این گیاه کاملاً روشن است.صمغ بنه مصارف دارویی و صنعتی زیادی داشته و از میوه آن به عنوان گیاه دارویی استفاده می شود.

 

اندام های مختلف درخت بنه مصارف دارویی و صنعتی گسترده ای دارد.بهره برداری از درختان بنه با هدف تولید صمغ و استفاده از آن در امور دارویی و صنعتی موضوعی است که اقتصاد بخشی از جنگل نشینان در ناحیه رویشی زاگرس را تشکیل می دهد.اگرچه بهره برداری از درخت بنه می تواند اثرات سوء فیزیولوژیکی و ضعف درخت را در برداشته باشد، اما دقت در بهره برداری و به کارگیری روشهای صحیح می تواند خسارت را به حداقل ممکن برساند.بهره گیری از میوه، برگ، صمغ ترشح یافته بصورت طبیعی و گال های گیاه نیز کاربردهای زیاد دارویی دارد.شناخت دقیق رویشگاه های طبیعی گیاهان دارویی ضمن روشن شدن پتانسیل های موجود، امکان توسعه و بهره برداری صحیح را به خوبی فراهم می سازد.ضمن اینکه قابلیت ها و محدودیت های هر منطقه را نیز برای توسعه و بهره برداری اقتصادی روشن می نماید.

 

 

 

● خواص درمانی

 

مقوی کبد و طحال است.خارج کننده ی اقسام کرم معده بوده و سرفه و خفقان را تسکین می دهد و مسکن درد کمر، درد پشت و درد قولنج می باشد.ضماد بنه در درمان ورم ها و زخم های سخت مفید است.از آن جایی که بنه دارای ویتامین های آ و اقسام ب و د می باشد، مقوی اعصاب بوده و ترک لب را معالجه و از شبکوری جلوگیری می کند و نرمی استخوان را درمان می نماید.در صنعت داروسازی با صمغ آن پمادی درست می کنند که مالیدن آن بر بدن از گزش پشه جلوگیری می نماید.سقز مقوی معده بوده و به هضم غذا کمک می کند و محرک اشتها است.ضماد آن که با پیه ذوب می شود، جهت رفع کجی و ترکیدن ناخن می باشد.مخلوط سقز با روغن زیتون جهت برطرف کردن ورمها و ترک پوست و خارش آن سودمند می باشد.

 

● بررسی اثرات ضد میکروبی به روش In vitro

استفاده زیاد از آنتی بیوتیک ها باعث مقاومت روزافزون باکتری ها به این داروها شده است، به طوری که کارآیی آنتی بیوتیک ها روز به روز محدودتر می شود.از آنجایی که بعضی از گیاهان خاصیت ضد میکروبی از خود بروز می دهند، با شناخت این گیاهان می توان از آنها علیه میکروب بیماری زای معین استفاده کرد و جایگزین بی ضرری برای آنتی بیوتیک ها پیدا نمود.در راستای این اهداف، اثرات ضد میکروبی اسانس بنه روی چند باکتری بیماریزا مورد آزمایش قرار گرفت و با جدیدترین آنتی بیوتیک ها که علیه این باکتری ها توصیه می شوند، مقایسه گردید.نتایج حاصل از این آزمایش نشان می دهد که عصاره بنه بر استافیلوکووس اورئوس و استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس، اثرات ضد میکروبی نشان داده است.

 

 

● سقز

 

محصول سقز درختان بنه که دارای ارزش اقتصادی فراوانی می باشد،جزء اقلام صادراتی است که از نظر ارزآوری حائز اهمیت می باشد.سقز جزء دسته سمغهایی(الئورزینها)قرار می گیرد که دارای خواص داروئی، خوراکی و صنعتی فراوان می باشد و در طب سنتی نیز مورد استفاده قرار می گیرد.چند نمونه از کاربرد سقز:

 

ـ در صنایع چسب، صنایع لاک، صنایع رنگ، صنایع پلیمری، صنایع داروسازی.

 

 

ـ به عنوان امولسیون کننده، در تهیه روغن چاپ و روغن کابل، در تهیه پارکت و کفپوش، آهارهای کاغذ، به عنوان قارچ کش جهت حفاظت چوب و کاغذ و پارچه.

 

ـ در تهیه اسانس و عطریات

 

 

ـ به عنوان ضدعفونی کننده در درمان بیماری های مختلف

 

متأسفانه به دلیل کمبود صنایع تبدیلی و نبود دانش فنی لازم در زمینه فرآوری این ماده، موجب گردیده که با قیمت ناچیز و اولیه به خارج از کشور صادر گردد.

 

 

 

● بررسی عوامل مؤثر بر پراکنش پسته وحشی

 

وجود گونه های مقاوم در برابر شرایط نامساعد طبیعی، موهبتی الهی است.بنه، درختی چند منظوره است.از چوب آن برای سوخت، تولید ذغال و ذوب فلزات، از بذر آن در غذاهای محلی و از قسمت های مختلف آن جهت مصارف دارویی استفاده می شود.ارزش اقتصادی صمغ استخراج شده از آن نیز بر کسی پوشیده نیست، مضافاً اینکه از نظر ایجاد پوشش گیاهی در مناطق مورد هجوم بیابان و حوزه های آبخیزی که در اثر فقدان پوشش گیاهی از سیل خیزی زیادی برخوردارند و نیز به عنوان پایه مناسب برای احداث باغات پسته، گونه ای با ارزش محسوب می شود.آنچه که در حال حاضر مهم به نظر می رسد، نابودی جنگل های بنه طی سالیان گذشته و همچنین عدم امکان تکثیر و استقرار طبیعی درختان جدید طی سالهای اخیر است.

 

اقلیم حاکم بر ارتفاعات و نوع ساختار زمین، از دلایل اصلی وجود پراکنش بنه در مناطق کوهستانی می باشد.مهمترین وجه تمایز اقلیم ارتفاعات با سایر مناطق، کاهش درجه حرارت، بارش برف و ماندگاری آن در مدت زمان بیشتر و افزایش دوره یخبندان در طی سال است.علت آن نیز براساس قانون کاهش درجه حرارت با افزایش ارتفاع قابل توجیه است.این عوامل امکان جوانه زنی بذر بنه را فراهم می نماید، در نتیجه سبب استقرار درختان بنه روی ارتفاعات می گردد.

 

 

مهمترین موارد پیشنهادی جهت اجرا در مناطق دارای پراکنش استان به منظور حفظ، احیاء و توسعه جنگل های پسته وحشی به شرح ذیل می باشد:

۱) قرق مناطق دارای پوشش مناسب

 

 

۲) انجام عملیات اصلاحی در مناطق دارای پوشش جنگلی بنه شامل بذرپاشی در فصل مناسب و نهالکاری.

 

۳) مبارزه با برخی آفات مهم، خصوصاً مبارزه بیولوژیکی با آفات مغزخوار.

 

 

۴) انجام عملیات آبخیزداری در جهت استحصال باران به منظور تأمین آب مورد نیاز درخت(استفاده از سیستم های میکروکچمنت).

خواص دارویی پیاز کوهی

خواص دارویی پیازکوهی

 

تصاویر و خواص سیرموک سیر وحشی یا سیر کوهی

 

 

عکسی را که مشاهده می کنید مربوط به سیر وحشی یا سیر کوهی می باشد این سبزی والک و سیرموک نیز نام دارد امروز در دکتر سلام قصد داریم شما را با سیر وحشی یا سیر کوهی اشنا کنیم به همین منظور تصاویری از سیر وحشی را برای شما دوستان عزیز آماده کرده ایم همچنین اطلاعاتی در رابطه با خواص سیر وحشی را میتوانید در ادامه مطلب بخوانید

 

 

 

 

 

 

 

  

 

 

 

سیرموک یا سیر وحشی (Allium canadense) گیاهی است چندساله از راسته Asparagales و خانواده Alliaceae که از طریق بذر و پیاز تکثیر می یابد.ریشه ها به قسمت پیاز متصلند و تار مانند ورشته ای بوده، به پیاز قهوه ای رنگ متصل میشوند.ساقه ها بلند، ایستاده، نرم و دارای بوی شبیه بوی پیاز، برگها کشیده و باریک و نرم و در قسمت پایه قرار میگیرند.گلها به صورت مجتمع در انتهای ساقه گل دهنده دیده میشوند.اجتماع گلها دایره ای شکل بوده و به رنگ صورتی می باشد. بذرها داخل کپسول تولید میشوند و هر کپسول محتوی3-6 بذر سیاه و گرد میباشد.بذرها دارای زوائد بال مانند در اطراف خود میباشند.

 

 

 

استفاده خوراکی

 

در شیراز و در استان فارس با استفاده از سیرموک نوعی پلو پخته می شود که شبیه سبزی پلو طبخ می شود.

 

 

 

خواص والک یا سیر کوهی ( یا سیرموک در لهجه شهرستان ارسنجان سورمک در لهجه برخی نقاط دیگر کشور )

 

والک کوهی نوعی سبزی وحشی و خودرو است که در رشته کوه البرز  {و نیز در استان فارس }و فقط در فصل بهار می ‌روید. سرشار از کلسیم و انواع ویتامین های نافع بدن است.

 

والک یکی از گونه‌ های سیر و به اصطلاح نوعی سیرکوهی است. نام علمی آن Allium ursinum L و نام انگلیسی آن Board-leaved Garlic، wild Garlic و از خانواده Liliaceae می باشد.

 

با نام‌ های پیاز خرسی، سیر جنگلی، سیر خرس نیز از آن یاد می ‌شود. والک بسیار ملایم ‌تر و شیرین ‌تر از سیر معمولی است و بیشتر مصرف دارویی دارد. بوی آن شبیه پیاز است.

 

قسمت مورد استفاده ی والک، گیاه جوان و به ندرت از گیاه خشک شده یا عصاره آن است.
ترکیبات شیمیایی والک :

 

والک حاوی ترکیباتی مانند اسانس فرار که حاوی ترکیبات گوگردی است، می باشد. والک را در فصل بهار می‌ چینند و برای فصول دیگر به دو روش فریز کردن و یا خشک کردن نگهداری می‌ کنند. در صورتی که بخواهید سبزی والک را خشک کنید، حتماً باید به روش خشک کردن در سایه عمل کنید.

 

خواص و اثرات دارویی والک :

 

1-والک در موارد تصلب شرایین، اسهال، اتساع روده ای، آنفلوانزا، برونشیت، بیماری اسهال خونی از نوع آمیبی و سیاه سرفه به کار می رود.
2-خوردن آن تنفس را آسان و تنگی نفس را درمان مى کند.
3-مداومت در خوردن والک سبب ریزش موى سفید و در آمدن موى سیاه به جاى
آن می شود. این خاصیت به علت داشتن فلز منگنز است که در آن زیاد بوده
و عامل سیاهى موى بدن انسان مى باشد
4- والک با انبساط ملایم عروق خونی سبب کاهش فشار خون می شود.
5-سرشار از ویتامین C بوده و داراى لعاب و صمغ زیاد مى باشد.
6-والک برای تصفیه خون بسیار مفید است و در ناراحتی‌ های هاضمه کمک می ‌کند و خواص پیاز آن تا حدود زیادی شبیه سیر است.
7- مصرف گیاه والک باعث کاهش قند و پیشگیری از افزایش فشار خون در مبتلایان به دیابت می ‌شود.
8-والک یا سیر کوهی برای کسانی که تنگی عروق دارند و همچنین برای سرگیجه بسیار مفید است.
9-این گیاه ضد عفونى کننده ی قوى است؛ به هضم غذا کمک مى کند و ضد کرم معده و کرم کدو است.
10- اثر خوبى بر روى اعصاب دارد و از آن براى درمان نسیان، تقویت اعصاب و اشخاص ‍فلج استفاده می کنند.
11-تسکین دهنده ی درد روماتیسم ، سیاتیک و نقرس مى باشد.
12-ادرار را باز مى کند و رنگ چهره را نیکو مى سازد.
13-پادزهر سموم حیوانى و غذایى هست.
14-مداومت در خوردن والک سبب ریزش موى سفید و در آمدن موى سیاه به جاى آن می شود. این خاصیت به علت داشتن فلز منگنز است که در آن زیاد بوده و عامل سیاهى موى بدن انسان مى باشد. از این نظر شباهت زیادى به سیر دارد.
15-به علت داشتن املاح زیاد، خون را قلیایى کرده و اسیدی بودن آن را از بین مى برد.
16-میوه ی والک بسیار خنک و ضد رطوبت بدن است و راه ورود میکروب ها را به عروق مى بندد و از خونریزى و فساد خون جلوگیرى کرده و رقت خون را درمان مى کند.

 

17-ملین و اشتهاآور بوده و ادرار را زیاد مى کند.
18سیر کوهی برای کسانی که تنگی عروق دارند و همچنین برای سرگیجه
بسیار مفید است
19-مسکن صفرا و پاک کننده صفرا از امعاء است.
20-بهترین درمان روماتیسم و تصلب شرائین است، براى کسانى که از درد معده رنج مى برند، میوه ى خوبى است و از تحریکات جلدى جلوگیرى مى نماید.
21-شربت والک براى مبتلایان به تب و آبله مرغان و سرخک بسیار مفید است. غرغره ی جوشانده ی آن براى درمان دردگلو و آنژین سود فراوان دارد.
22-سکنجبین میوه آن خنک کننده بوده و براى رفع یرقان و التهاب صفرا و کبد سودبخش است.
23-اگر بر روی پوست مالیده شود باعث قرمزی پوست می شود.
24-به صورت موضعی برگ های له شده ی آن را می توان برای از بین بردن آبسه و کورک به کار برد.
25-مالیدن عصاره میوه ى والک جهت زخم هاى آبدار و چرکى نافع بوده، آن ها را خشک مى کند و گل آن نیز همین خاصیت را دارد.
26-ضماد برگ والک جهت زخم هاى سرد و برآمدگى چشم از حدقه مفید است. عصاره ی برگ و ساقه ی آن که تازه چیده و کوبیده شده را با کمى صمغ مخلوط نمایید، جهت امراض ‍چشم مخصوصا جوش پلک و ریزش اشک، ناخنه و ورم پلک چشم مفید مى باشد.
7-جویدن برگ والک جهت ورم لثه و رفع بى حسى آن مفید مى باشد. جوش هاى دهان را از بین مى برد و بوى بد دهان را برطرف مى نماید.
28-نوشیدن آب برگ و ساقه ی آن که تازه باشد با کمى صمغ عربى جهت تقویت معده و خونریزى معده و بند آمدن اسهال و معالجه بواسیر نافع است.
29-گل والک نیز اسهال را بند مى آورد و ضماد برگ آن بر روى دکمه بواسیر خونى نافع است.

 

30-نوشیدن جوشانده ى ریشه ی والک علاوه بر بند آمدن اسهال، سنگ کلیه و مثانه را خرد مى کند.

 

از برگ این گیاه تا می توانید استفاده کنید و چنان چه در اختیار ندارید از سیر معمولی چه از برگ و چه از پیاز آن میل نمایید. اثر گیاه تازه بهتر از پخته ی آن است. برگ آن را همراه با جعفری و پیازچه به صورت سبزی خوردن یا سالاد، سوپ، آش کوکوی بدون تخم مرغ می توانید تناول نمایید.

خواص دارویی ترنجبین

خواص دارویی ترنجبین

 

ترنجبین طبق نظر حکمای طب سنتی گرم، ولی در عین حال تر است.

 

ترنجبین به فارسی "ترانگبین" یا "ترنگبین" است. آن را به فرانسوی Manne d"hedysarum و Manna d"alhagi و Manne de perse و به انگلیسی Manna of hedysarum و به عربی "ترنجبین" می نامند.

ترنجبین ماده ای است شیرین که به صورت شبنم روی گیاه حاج یا خارشتر یا خاربز می نشیند. در یک بررسی که توسط مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان انجام شد، مشاهده شد که این شیرابه‌های قندی در نتیجه عمل حشره ای به طور طبیعی و با ایجاد شکاف به خارج تراوش می شود.

گیاه خارشتر درختچه یا بوته خاری است که در بیابان ها و دشت های کم ارتفاع ایران مانند خراسان، یزد، تبریز، زرند، اطراف قم و بوشهر به طور خودرو فراوان دیده می شود.

 

ترنجبین حاوى ترکیبات قندى مختلفى چون گلوکز و فروکتوز، ساکاروز و ترى ساکارید است که به راحتى در آب حل مى شود.

سابقا از ترنجبین در کارخانجات ساده قندگیری به طور سنتی قند می گرفتند، ولی بعدها چون فروش ترنجبین از نظر دارویی بازار بهتری پیدا کرد، آن را فقط به عنوان دارو می فروشند.

خاصیت ترنجبین
* ترنجبین ملین و مسهل است. دوز مصرفى ترنجبین به عنوان ملین بر حسب سن بیمار بین 10 تا 70 گرم است که با کمى آب مصرف مى شود. گیاه  ترنجبین اگر در مقدار کم خورده شود، ملین و اگر به مقدار زیاد مصرف شود، مسهل است.

* ترنجبین طبق نظر حکمای طب سنتی گرم، ولی در عین حال تر است.

 

* برای تسکین عطش و تب  ترنجبین   مفید است.

* ترنجبین در تسکین سرفه و درد سینه موثر است.

* ترنجبین خاصیت ضدعفونی کنندگی خوبی دارد و میکروب ها را از بین می برد، به همین دلیل برای درمان بیماری های عفونی مفید است.

 

* اگر ترنجبین با آب زیره خورده شود، برای دفع صدای شکم که با تب خفیفی توام باشد، نافع است.

* خوردن ترنجبین با آب پنیر برای اخراج اخلاط سوخته، با ماءالشعیر برای دفع اخلاط گرم، با کره برای باز کردن ادرار (در مواردی که ترشح ادرار بند می آید) مفید است.

* جوشانده  ترنجبین معرق است.

 

* گل های  ترنجبین برای بواسیر مفید است.

* مالیدن روغن برگ های  ترنجبین برای روماتیسم خیلی نافع است.

* عرق گیاه ترنجبین اگر مدتی کم کم خورده شود، برای دفع سنگ کلیه و مثانه تا حدودی مؤثر است.  

ترنجبین در تسکین سرفه و درد سینه موثر است

 

در مصرف ترنجبین احتیاط کنید
* بسیاری از خانواده‌ها برای بهبود زردی کودک خود از مخلوط ترنجبین و آب قند استفاده می‌کنند که این مواد، نه تنها تاثیری در بهبود زردی کودک ندارند، بلکه باعث اسهال و استفراغ نوزاد نیز می‌شوند.

در یک مطالعه تحقیقاتی که با هدف بررسی اثر ترنجبین خوراکی در کاهش زردی نوزادان انجام گردید، نشان داده شد که علیرغم باورهای بومی مبنی بر تاثیر ترنجبین در کاهش زردی نوزادی، تجویز این ماده اثر قابل توجهی در درمان زردی ندارد.

* بیماران مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر، خون ادراری و آبله از خوردن ترنجبین خودداری کنند.

* ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مضر است.

 چگونگی تهیه آب ترنجبین
برای تهیه آب ترنجبین، مقداری ترنجبین را در آب جوش حل می کنند. سپس مایع صاف روی آن را بر می دارند و می گذارند قدری بماند تا مواد خارجی آن ته نشین شود. حالا مایع صاف شده روی آن، آماده خوردن است.

آب ترنجبین اگر صبح ناشتا خورده شود، موثرتر است. مقدار خوراکی معمول آن 12 تا 35 گرم است.